Wie ben ik?

Je suis..,ik ben.. De Franse taal is niet de meest eenvoudige, het is een formele taal met grote verschillen tussen spreek- en schrijftaal. De uitspraak komt zeer precies omdat een Fransman/-vrouw je anders niet begrijpt. Overigens wordt het zeer gewaardeerd als je Frans spreekt of probeert te spreken. Ongemerkt en gaandeweg verbetert ons Frans. We kregen een beetje les, helaas gestopt door corona, maar verder zijn we op de boerderij en niet dagelijks in contact met Fransen. Films met Franse ondertiteling (lang leve NETFLIX), radio en administratie maken ons toch wijzer en inmiddels kunnen we het Frans aardig volgen. Bijzonder toch hoe ons brein zich aanpast en, ook onbewust, vaardigheden en kennis opneemt. Je suis, van het werkwoord être, betekent ik ben, maar grappig genoeg, is de ik-vorm, van het werkwoord suivre, ik volg. En dat is wat ik probeer te doen, volgen wat zich aandient. Ik merk als ik dat doe, dingen op z'n plaats vallen. Waar wordt mijn aandacht door getrokken? Kan ik er iets mee? Word ik enthousiast? Past het bij de context die mijn leven nu heeft hier op de boerderij en bij mijn kennis en vaardigheden, en vooral bij de dingen waar ik mijn energie in wil stoppen en wil creëren? Het omgekeerde gebeurt ook. Ik heb krijg een steeds duidelijker wordend beeld over wat mijn bijdrage zou kunnen zijn, ik zie voor me wat ik zou willen. Als vanzelf gaat mijn aandacht naar berichtjes, filmpjes, artikelen die daar iets mee te maken hebben. Wie kent niet het verschijnsel dat als je een rode fiets hebt gekocht dat je die ineens overal ziet:)